Kotlina Kłodzka ostatki

Czwartek, 4 sierpnia 2011 · dodano: 12.08.2011 | Komentarze 8

Polanica Zdrój - Zieleniec Orlickie Hory - Mostowice - Spalona - Młoty - Huta – Polanica Zdrój

Niestety ten dzień wcześniej czy później musiał nadejść. Wstałem z samego rana o godzinie 7 jak dla mnie to naprawdę rano i zacząłem szykować się na wielką wyprawę. Gdy smarowałem łańcuch niestety spostrzegłem, że w tylni kole jedna szprycha pękła. Na całe szczęście miałem jedną jeszcze z zeszłego roku w swojej magicznej skrzyneczce zapasową. Zabrałem się za wymianę całe szczęście długość była porządku. Centrowanie koła na oko i sprawdzenie pozostałych szprych. Trochę czasu zeszło ale ruszam. Ledwo co wyjechałem z kwatery a tu zaczyna padać taki dżdżysty deszczyk. Obiecałem sobie, że nic mi nie popsuje dzisiaj humoru więc dziarsko pedałuję pod niezła górę z Polanicy w kierunku Pokrzywna. Gdy docieram na szczyt deszczyk przestaje padać. Spotykam tam grupkę turystów, którzy Ida do Zieleńca ale zgubili swój zielony szlak. Pomagam im się odnaleźć bo mają jakąś bardzo słabą mapę i naprowadzam na właściwą drogę. Potem sam postanwaim dotrzeć do Zieleńca. Po drodze do zieleńca odwiedzam Torfowisko Pod Zieleńcem. Widoki są fajne i duża liczba tablic z różnymi gatunkami roślinek występującymi na tutejszym torfowisku wszystko robi nawet niezłe wrażenie na mnie. Niestety ale w takich botanicznych tematach to najlepiej wychodzi mi cotygodniowe koszenie trawy. Na torfowisku znajduje się, też wieża widokowa wdrapuje się na nią ale widok raczej mnie rozczarowywuje bo widać z niej tylko wierzchołki drzew i liczne skupisko „papierzaków” znajdujących się już na terenie rezerwatu. No cóż toi toja nie ma więc gdzieś trzeba było się załatwić – ŻENADA. Jadę dalej w kierunku zieleńca niebieskim szlakiem rowerowym. Momentami jest tak stromo, że nie daję rady podjechać bo na zbyt twardym przełożeniu tylnie koło się ślizga a na miększym przednie unosi do góry. No nic prowadzimy. W końcu docieram do Zieleńca od wczoraj nic tu się nie zmieniło. Wskakuje na niebieski szlak pieszy i pakuje pod górę na stronę Czeską. Gdy już docieram do Masarykovej Chaty okazuje się, że można tam wjechać od strony Czeskiej kolarką. Ja z kolei jestem trochę rozczarowany bo liczyłem na uroczego singla jak wczoraj na Orlicy a tu lipa wyasfaltowana droga. Nie ma co narzekać jedziemy. Drogą ta to w lecie szlak pieszo – rowerowy a w zimie trasa biegowa. Szlak ma kolor czerwony i wiedzie prawie przez wszystkie szczyty Gór Orlickich. I tak po kolei wdrapuje się na Velką Destnę, Vresenik, Orel, Sredni Verch, Tetrevec, i docieram do Peticesti. Po drodze mijam znowu masę bunkrów większych i mniejszych jakie już miałem okazje podziwiać dwa dni temu między Hronovem a Nachodem. Na swej drodze spotykam też żmiję która wygrzewa się na słońcu. Waż wygrzewa się na słońcu na środku drogi. Robię mu fotkę a potem przeganiam go tupaniem, żeby jakiś tatuś nie chciał dzieciom pokazać czarnego zaskrońca. Gdy docieram do Peticesti widzę wielkie burzowe chmury nadciągające z południa. Z racji tego, że całą moja trasa wiedzie po nie zalesionych górach o wysokości ponad 1000m.n.p.m uznaje, że bezpieczniej będzie zjechać do doliny i tam poczekać na rozwój wydarzeń. Zjazd jest ektra w jakieś niecałe 10 minut pokonuje ponad 500m przewyższenia i znajduję się w Mostowicach. Tutaj postanawiam kierować się już w kierunku Polanicy bo z moich obserwacji wynika że jak już zacznie padać to raczej nie przestanie. No nic szkoda mówię sobie w końcu to ostatni dzień mojego górskiego rowerowania ale staram się łapać z niego każdą chwilę. Gdy docieram w okolice Spalonej przeżywam prawdziwe oberwanie chmury błyskawice tną niebo nad moją głową jedna po drugiej. Górskie drogi momentalnie zamieniają się w rwące potoki docieram do miejscowości Młoty. Tam suszę się i ciuchy na przystanku PKS w gustownym seledynowym kolorze. Pochłaniam ostatnie porcje czekolady i batoników. Kiedy pogoda się stabilizuję po jakiś 45 minutach i już tylko deszczyk siąpi. Ruszam w kierunku Huty i Fortu Wilchelma. Potem z przez Łomnicką Równie. Chmury deszcz zimno. Z łomnickiej Równi tak jak pierwszego dnia zjeżdżam żółtym pieszym szlakiem. Gdy docieram do Poalnicy jest już zupełnie ciemno gdy oglądam rower widzę, że jedyną sucha częścią roweru są zaciski hamulcowe, które się mocno nagrzały na zjeździe. I tak się zakończył ponuro , pochmurno i deszczowo mój ostatni dzień rowerowania w górach.

Mam nadzieję, że za rok uda mi się pojechać na dłużej bo czuje staszny niedosyt noi wezmę ze sobą tez kolarkę bo jakoś dróg w rejonie ostatnio się bardzo poprawiła.


AVG CAD 70

Zielony szlak przez Torfowisko Pod Zieleńcem © rtut

Ścieżka prowadząca przez Torfowisko Pod Zieleńcem © rtut

Torfowisko Pod Zieleńcem © rtut

Kościół w Zieleńcu tym razem widziany z drugiej strony © rtut

Moja koza i stary drogowskaz w drodze z Zieleńca do Masarykovej Chaty © rtut

v.Steinmann Weg © rtut

Na pierwszym planie Biesiec 892 m.n.p.m. w tle Góry Bystrzyckie © rtut

Masarykova Chata © rtut

Widok z Vielkiej Destny 1115 m.n.p.m na południe na kolejne szczyty Orlickich Gór © rtut

Żmija zygzakowata © rtut

Kolejny przystanek na trasie Peticesti 1004m.n.p.m © rtut

Kolejny bunkier © rtut

Nadciągająca z południa burza nad Mostowice © rtut

Mostowice i Orlickie Zachori na tle Gór Orlickich © rtut

W oczekiwaniu na koniec burzy Spalona Góra © rtut

Widok z Łomnickiej Równi na skąpaną w deszczu Kotlinę Kłodzką © rtut